‘‘สทฺธาย ตรติ โอฆํ, อปฺปมาเทน อณฺณวํ;
วีริเยน ทุกฺขมจฺเจติ, ปญฺญาย ปริสุชฺฌตี’’ติฯ
‘‘กถํสุ ลภเต ปญฺญํ, กถํสุ วินฺทเต ธนํ;
กถํสุ กิตฺติํ ปปฺโปติ, กถํ มิตฺตานิ คนฺถติ;
อสฺมา โลกา ปรํ โลกํ, กถํ เปจฺจ น โสจตี’’ติฯ
‘‘สทฺทหาโน อรหตํ, ธมฺมํ นิพฺพานปตฺติยา;
สุสฺสูสํ [สุสฺสูสา (สี. ปี.)] ลภเต ปญฺญํ, อปฺปมตฺโต วิจกฺขโณฯ
‘‘ปติรูปการี ธุรวา, อุฏฺฐาตา วินฺทเต ธนํ;
สจฺเจน กิตฺติํ ปปฺโปติ, ททํ มิตฺตานิ คนฺถติ;
อสฺมา โลกา ปรํ โลกํ, เอวํ เปจฺจ น โสจติฯ
‘‘ยสฺเสเต จตุโร ธมฺมา, สทฺธสฺส ฆรเมสิโน;
สจฺจํ ทมฺโม ธิติ จาโค, ส เว เปจฺจ น โสจติฯ
‘‘อิงฺฆ อญฺเญปิ ปุจฺฉสฺสุ, ปุถู สมณพฺราหฺมเณ;
ยทิ สจฺจา ทมฺมา จาคา, ขนฺตฺยา ภิยฺโยธ วิชฺชตี’’ติฯ
‘‘กถํ นุ ทานิ ปุจฺเฉยฺยํ, ปุถู สมณพฺราหฺมเณ;
โยหํ [โสหํ (สี.), สฺวาหํ (ก.)] อชฺช ปชานามิ, โย อตฺโถ สมฺปรายิโกฯ
‘‘อตฺถาย วต เม พุทฺโธ, วาสายาฬวิมาคมา [มาคโต (ปี. ก.)];
โยหํ [โสหํ (สี.)] อชฺช ปชานามิ, ยตฺถ ทินฺนํ มหปฺผลํฯ
‘‘โส อหํ วิจริสฺสามิ, คามา คามํ ปุรา ปุรํ;
นมสฺสมาโน สมฺพุทฺธํ, ธมฺมสฺส จ สุธมฺมต’’นฺติฯ
ยกฺขสํยุตฺตํ สมตฺตํฯ
ตสฺสุทฺทานํ –
อินฺทโก สกฺก สูจิ จ, มณิภทฺโท จ สานุ จ;
ปิยงฺกร ปุนพฺพสุ สุทตฺโต จ, ทฺเว สุกฺกา จีรอาฬวีติ ทฺวาทสฯ
11. สกฺกสํยุตฺตํ
1. ปฐมวคฺโค
1. สุวีรสุตฺตํ
[247] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ – ‘‘ภิกฺขโว’’ติฯ ‘‘ภทนฺเต’’ติ เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจสฺโสสุํฯ ภควา เอตทโวจ –
‘‘ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, อสุรา เทเว อภิยํสุฯ อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ – ‘เอเต, ตาต สุวีร, อสุรา เทเว อภิยนฺติฯ คจฺฉ, ตาต สุวีร, อสุเร ปจฺจุยฺยาหี’ติฯ ‘เอวํ ภทฺทนฺตวา’ติ โข, ภิกฺขเว, สุวีโร เทวปุตฺโต สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา ปมาทํ อาปาเทสิ [อาหเรสิ (กตฺถจิ) นวงฺคุตฺตเร สีหนาทสุตฺเตปิ]ฯ ทุติยมฺปิ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ – ‘เอเต, ตาต สุวีร, อสุรา เทเว อภิยนฺติฯ คจฺฉ, ตาต สุวีร, อสุเร ปจฺจุยฺยาหี’ติฯ ‘เอวํ ภทฺทนฺตวา’ติ โข, ภิกฺขเว, สุวีโร เทวปุตฺโต สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา ทุติยมฺปิ ปมาทํ อาปาเทสิฯ ตติยมฺปิ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ อามนฺเตสิ – ‘เอเต, ตาต สุวีร, อสุรา เทเว อภิยนฺติฯ คจฺฉ, ตาต สุวีร, อสุเร ปจฺจุยฺยาหี’ติ ฯ ‘เอวํ ภทฺทนฺตวา’ติ โข, ภิกฺขเว, สุวีโร เทวปุตฺโต สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา ตติยมฺปิ ปมาทํ อาปาเทสิฯ อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สุวีรํ เทวปุตฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ –
‘‘อนุฏฺฐหํ อวายามํ, สุขํ ยตฺราธิคจฺฉติ;
สุวีร ตตฺถ คจฺฉาหิ, มญฺจ ตตฺเถว ปาปยา’’ติฯ
‘‘อลสฺวสฺส [อลส’สฺส (สี. ปี.), อลสฺวายํ (สฺยา. กํ.)] อนุฏฺฐาตา, น จ กิจฺจานิ การเย;
สพฺพกามสมิทฺธสฺส, ตํ เม สกฺก วรํ ทิสา’’ติฯ